‘‘Sezer Ergör Cülcüloğlu'nun şiirlerinde yapay imgeler, bilgiççe sözler yok. İçtenlik var, içlilik var. Onun şiirlerinde durağanlık da yok. Yaşamın kendisi gibi, bir alışkanlık, bir ilerleyiş var. Şair, yaşantıları küçük birer öykü gibi, zamanın akışını da duyumsatarak devinimli resimler gibi betimliyor şiirlerinde. Dize sonlarındaki ve içlerindeki uyaklar sanki kendiliklerinden oluşmuşlar, dizelerdeki yerlerini bulmuşlar gibi, doğal birer doku içinde yapılanmışlar.''